Bij het overwegen van bedtijdgewoonten worden nieuwe ouders vaak geconfronteerd met een vraag: samen slapen of niet samen slapen. Het is een veel voorkomende vraag die al eeuwen bestaat, maar zorgverleners over de hele wereld blijven het oneens over de beste manier om met hun baby te slapen.
Pediatrisch onderzoek heeft aangetoond dat baby’s tientallen jaren alleen op hun rug moeten slapen. Maar veel ouders en grootouders hebben onlangs het onderwerp veilige babyslaap ter sprake gebracht. Het co-sleeping-probleem wordt steeds prominenter op sociale mediaplatforms en mama-blogs. Terwijl de American Academy of Pediatrics studies blijft publiceren over gezonde slaappraktijken voor baby’s, onderzoeken gezinnen een verscheidenheid aan methoden voor samen slapen.
Hoewel de AAP beddeling afraadt, moedigt sommige onderzoeken nieuwe moeders aan om met hun baby’s te slapen voor wederzijdse fysiologische ondersteuning en optimale borstvoeding. Ik sprak met experts en een moeder die al jaren samen slaapt om de verschillende perspectieven in de wereld van babyslaap beter te begrijpen. .
Opmerking: de informatie van Sleepopolis is bedoeld als informatief, maar niet als vervanging voor professioneel medisch advies. Raadpleeg een gekwalificeerde medische zorgverlener voordat u de bestaande slaaproutine van uw kind aanpast. Als u denkt dat u of uw baby mogelijk lijdt aan een slaapstoornis of medische aandoening, raadpleeg dan een zorgverlener.
Wat Is CO-SLEEPING?
Simpel gezegd, samen slapen is het delen van een slaapruimte met een baby. Hoewel veel mensen de termen samen slapen en bed delen door elkaar gebruiken, zijn ze niet synoniem. De term samen slapen zou kunnen verwijzen naar het delen van kamers. Dit is waar de baby en de verzorger in dezelfde kamer slapen, maar niet in exact hetzelfde bed. Of het kan betekenen dat een wieg aan de zijkant van het bed van de ouders wordt bevestigd, zodat de baby dichtbij is, maar toch uit elkaar.
Christy Schunn is de uitvoerend directeur van het Kansas Infant Death and SIDS Network. Ze zei dat het belangrijk is om onderscheid te maken tussen deze verschillende methoden van samen slapen, omdat elk zijn eigen veiligheid en werkzaamheid heeft. Ze zei: Volgens de American Academy of Pediatrics (AAP) mogen baby’s geen bed delen met hun ouders. . Ze vervolgde: Hoewel er manieren zijn om een bed voor volwassenen minder gevaarlijk te maken, is er geen manier om het veilig te maken voor een baby.
Het delen van kamers wordt daarentegen algemeen beschouwd als de beste en veiligste manier om samen te slapen. Volgens de AAP moet een baby in zijn eigen bed kunnen slapen, maar wel binnen handbereik van de ouder. omdat het zorgt voor het nauwe contact dat pasgeborenen nodig hebben zonder de gevaren die het delen van een bed met zich meebrengt.
BED DELEN MET BABY
Talloze onderzoeken hebben aangetoond dat knuffelen met je baby meer kan doen dan alleen maar een band opbouwen. Vroeg huid-op-huidcontact kan ook de intelligentie en lichamelijke gezondheid van baby’s verbeteren.
Om nog maar te zwijgen van het feit dat
slapen met je baby in de buurt ouders en baby’s kan helpen om zich sociaal en psychologisch te hechten, wat dient om het ontluikende psychologische systeem van de baby te versterken . Veel bewijs ondersteunt de wederzijdse voordelen van naast je baby slapen. Sommige medische professionals beweren zelfs dat we evolutionair ontworpen zijn om samen te slapen.
Ik sprak met Dr. Tracy Cassels, een ouderschaps- en slaapconsulent bij Evolutionary Parenting, die licht wierp op het belang van samen slapen in de loop van de tijd: voor de overgrote meerderheid van de geschiedenis hebben vrouwen samen geslapen, of bedden gedeeld, met hun baby’s. Slapen met een baby was een vereiste in samenlevingen van jager-verzamelaars.
Baby’s moeten op hun rug slapen om het risico op verdrinking te verminderen.
Om deze oerdrang in de moderne tijd te contextualiseren, interviewde ik een moeder die direct na de geboorte begon met beddelen. Ik interviewde haar en ze stemde ermee in haar verhaal te delen, maar ze vroeg om anonimiteit.
We wisten niet zeker wat we wilden doen, vertelde ze me, en ik had een wieg en een wieg in het bed om mee te slapen. Ik was er echt zenuwachtig voor, maar toen we thuiskwamen was het duidelijk dat hij bij ons in bed wilde slapen, en zo leek hij beter te slapen.
Ze zei dat het delen van een bed een heel speciale hechtingservaring was. Na vier weken besloot ze echter te stoppen omdat de baby nog goed sliep. Dat was ze niet: omdat ik bang was, kon ik niet goed slapen. . Bang dat ik over hem zou rollen, bang dat hij onder de dekens lag, en gewoon constant bang dat hij in gevaar was.
Om haar angsten te rechtvaardigen, hebben onderzoeken een veel hoger percentage wiegendood gerapporteerd bij baby’s die een bed delen met hun ouders. Hoewel er manieren zijn om het risico van het delen van bedden te verminderen, is er geen bekende manier om het volledig te elimineren.
VEILIGHEID IN SLAAPRUIMTE
Schunn vertelde me dat er een makkelijke manier is om te onthouden wat de veiligste manier is om een baby te laten slapen – volg gewoon het ABC: Helemaal alleen, geen zorgen . Dit betekent dat de baby alleen moet zijn, in rugligging, en op een veiligheidsgoedgekeurde matras met absoluut niets anders in de wieg. Hoewel dit de methode is die is goedgekeurd door de AAP, beweren sommige onderzoekers dat de voordelen van het delen van bedden het onderzoeken waard zijn, als ze veilig worden gedaan.
James McKenna is directeur van het Mother-Baby Behavioral Sleep Laboratory, Universiteit van Notre Dame. Hij is het ermee eens dat het delen van kamers het beste werkt voor gezinnen met pasgeborenen. Hij zei echter dat hij beddeling ondersteunt met enkele kanttekeningen.
Nadat hij alle voorzorgsmaatregelen had genomen, zei hij dat hij waarschijnlijk een bed zou delen met zijn baby. Als het bed wordt gedeeld, moeten alle dekens, bovenlakens en kussens van de matras worden verwijderd.
Welke voorzorgsmaatregelen moeten gezinnen die bedden delen nemen om het risico te verminderen? McKenna, Schunn en Cassels zijn het er allemaal over eens dat als je een bed gaat delen met je baby, er enkele dingen zijn die je kunt doen om het risico te verminderen:
- Liggende slaap – Baby’s moeten altijd op hun rug slapen, wat er ook gebeurt. Dit zorgt ervoor dat ze vrij zijn van obstructies in hun ademhaling en verkleint de kans op omrollen.
- Stevige matras – Zachte matrassen of waterbedden zijn bijzonder gevaarlijk omdat de baby er gemakkelijk in kan wegzakken of omrollen, waardoor ze kwetsbaarder zijn voor verstikking. Hoe steviger de matras, hoe kleiner de kans dat ze ’s nachts van houding veranderen.
- Schone ruimte – Hoewel dit misschien niet zo comfortabel is voor de ouders, mogen er geen bovenlakens, dekens, kussens, knuffels of iets anders in het volwassen bed liggen waar de baby in zou kunnen rollen of waarmee hij bedekt zou kunnen zijn.
- Niet roken of alcohol – De invloed van drugs of alcohol kan van invloed zijn op het vermogen van de ouders om wakker te worden en te merken dat hun baby in nood verkeert. Het is belangrijk op te merken dat slaaptekort ook de effecten van intoxicatie kan weerspiegelen.
Hoewel er manieren zijn om het bed van een volwassene veiliger te maken voor baby’s, maken artsen zich nog steeds zorgen over het gevaar van kindersterfte. Onderzoek van kindergeneeskunde ondersteunt opzettelijke aanraking en fysieke binding tussen ouders en kinderen, en Schunn zegt dat ouders dit zo vaak als ze kunnen moeten doen terwijl ze wakker zijn. Vanwege de sterke correlatie tussen wiegendood (slapen in één bed) en bed delen raadt de AAP consequent aan dat ouders met hun baby in de buurt slapen, maar nooit in hetzelfde bed.
Niet te verwarren met medisch advies, de inhoud van Sleepopolis mag niet worden beschouwd als medisch advies. Raadpleeg een gekwalificeerde medische professional om de beste slaapgelegenheid voor u en uw baby te bepalen.
