De kans is groot dat als je onlangs iets nieuws hebt geleerd, je nieuw verworven kennis waarschijnlijk is opgeslagen in de N2-fase. Leren en herinneringen worden gemaakt tijdens N2, de niet-snelle slaap van de tweede fase. .
Hoewel het een dieper slaapstadium vertegenwoordigt dan N1, is N2 essentieel voor cognitie en andere belangrijke hersenactiviteit. N2 neemt de helft van de tijd in beslag die we slapen, of ongeveer 10 tot 25 minuten van elk van de vier slaapcycli.
Opmerking: de inhoud op Sleepopolis is informatief van aard, maar mag niet worden opgevat als medisch advies en mag niet in de plaats komen van medisch advies en toezicht door een getrainde professional. Raadpleeg onmiddellijk uw zorgverlener als u vermoedt dat u een slaapstoornis of een andere medische aandoening heeft.
Wat Gebeurt Er Tijdens N2?
N2-slaap onderscheidt zich door twee verschillende hersengolven die belangrijke functies hebben. Tijdens de N2-slaap kunnen de hersenen externe informatie verwerken, evenals informatie die tussen neuronen wordt doorgegeven . Hoewel dromen zeldzaam zijn, komen ze af en toe voor.
Hoewel N1-slaap meer vatbaar is voor gemakkelijk ontwaken, kunnen geluiden en andere stimuli ervoor zorgen dat een persoon gemakkelijk wakker wordt. N2-slaap vereist meer prikkels. Wakker worden is minder waarschijnlijk tijdens N2, maar geluiden kunnen ervoor zorgen dat spieren samentrekken en vervolgens ontspannen. Zodra de N2-slaap begint, vertonen de ogen weinig tot geen beweging.
Andere fysiologische veranderingen die kenmerkend zijn voor N2-slaap zijn :
- Verdere verlaging van hartslag en ademhaling
- Hersengolven of unieke patronen van neuronale activiteit zijn voorbeelden van deze ongebruikelijke patronen
- Verlaging van de bloeddruk
- Vertragende metabolische functie
- Temperatuur daalt
Terwijl het lichaam zich voorbereidt op een diepe, langzame slaap, vertragen de hersengolven in de N2-slaap. Net als de hersengolven van N1-slaap, bestaan N2-hersengolven grotendeels uit theta-golven. De frequentie van theta-golven ligt normaal gesproken tussen vijf en acht cycli per seconde. Tijdens het dagdromen kunnen theta-golven optreden in de wakende toestand. Je kunt het ook doen terwijl je rijdt of kookt.
De hippocampus is waar de theta-golven ontstaan, wat suggereert dat N2-slaap is wanneer de hippocampus actief wordt. Deze activiteit zou erop kunnen wijzen dat de hersenen signalen en informatie kunnen verwerken, zoals recente herinneringen, zelfs tijdens de slaap.
Zeepaardje
De hippocampus is het centrum van geheugen, emotie en navigatie in de hersenen.
Het helpt ook om het autonome zenuwstelsel onder controle te houden.
Slaap Spindels
Slaapspindels en K-complexen zijn korte uitbarstingen van activiteit die zichtbaar zijn op elektro-encefalogram, of EEG, tijdens N2-slaap. Slaapspindels en K-complexen zijn uniek voor niet-REM-slaap en komen het vaakst voor tijdens N2-slaap.
Omdat ze eruitzien als een garenspoel, werden slaapspoeltjes zo genoemd. Slaapspindels omvatten activering in verschillende delen van de hersenen, zoals de thalamus en de anterieure cingulate. De hersenen waaruit ze komen, kunnen van invloed zijn op hoe lang hun EEG’s duren. .
De neurale interacties die plaatsvinden tijdens slaapspoelgebeurtenissen creëren vegende, cirkelvormige golven over de neocortex. Dit patroon lijkt neuronen in staat te stellen te communiceren over de gevouwen grijze stof van de hersenen. Deze golven reizen met exact dezelfde snelheid als er twee neuronen nodig zijn om informatie uit te wisselen.
Niet-REM-slaap die ofwel slaapspindels mist of minder spindels vertoont dan normaal, wordt geassocieerd met aandoeningen als :
- Schizofrenie
- Fatale familiale slapeloosheid
- Epilepsie
- Autisme
- Kinderen met neurologische ontwikkelingsstoornissen
Een voorspeller van neurodegeneratieve ziekten zoals dementie en Alzheimer kan een lager aantal slaapspindels zijn.
FAQ
???????? : Wat is fatale familiale slapeloosheid?
A: Fatale familiale slapeloosheid, een zeldzame en dodelijke vorm van prionziekte, is een ongewone maar dodelijke aandoening. De aandoening wordt gekenmerkt door een verergering van slapeloosheid en een snel verslechterende disfunctie van het autonome zenuwstelsel.
Spiertrekkingen zijn vaak een teken dat EEG slaapspoeltjes heeft gedetecteerd. . Dit kan een teken zijn dat zich neurale netwerken tussen hersenen en spieren ontwikkelen.
Spindelgerelateerde spiertrekkingen gaan door tot in de volwassenheid lang nadat neurale netwerken zijn gemaakt. Dit kan een systeemcontrole zijn waarmee het zenuwstelsel zichzelf kan reorganiseren en verbindingen kan testen tijdens de slaap.
Uitgebreid onderzoek ondersteunt de theorie dat slaapspindels een belangrijk onderdeel zijn van geheugenconsolidatie . Ze zijn ook belangrijk voor sensomotorische verwerking. Het aantal slaapspindels was significant verhoogd op EEG in onderzoeken waarbij proefpersonen werd gevraagd een reeks cijfers of woorden te onthouden terwijl ze wakker waren.
Aangenomen wordt dat de slaapspindels in staat zijn om declaratieve herinneringen te consolideren, die kunnen worden gebruikt om gebeurtenissen en feiten in bewuste toestanden op te roepen.
Declaratief geheugen verschilt van procedureel geheugen, dat herinneringen omvat die automatisch aanvoelen, zoals lichaamsbewegingen, als kind geleerde taal of het gebruik van gereedschappen en voorwerpen.
Naast hun rol in geheugen en leren, kunnen slaapspindels de perceptie van geluid door de hersenen tijdens de slaap veranderen, waardoor de slaaptoestand behouden blijft. Ook bekend als sensory gating, dit is een vorm van hersenstimulatie. Sensory gating is een neurologisch proces waarbij de hersenen selectief informatie uitfilteren. Hierdoor kunnen alleen relevante of bedreigende stimuli worden herkend die bewust kunnen worden geïdentificeerd. Mensen met aandoeningen zoals schizofrenie en autisme kunnen sensorische poortproblemen hebben.
Het cocktailparty-effect
Een term die zintuiglijke poorten illustreert door middel van het concept van een cocktailparty. Een cocktailparty-omgeving toont het vermogen van de hersenen om onnodige auditieve informatie te blokkeren en zich te concentreren op een enkele stroom prikkels, zoals een gesprek met één persoon.
K-complexen
K-complexen zijn lange deltagolven die één voor één optreden en ongeveer één seconde duren. Het zijn de langste en meest verschillende hersengolven. K-complexen worden ongeveer elke 1 tot 2 seconden gevonden. De K-complexen worden voor het eerst gezien bij zuigelingen ongeveer vijf maanden na de geboorte. Ze blijven zich ontwikkelen tot de adolescentie. . De amplitude en frequentie van K-complexen is hoger op EEG bij mensen onder de dertig en begint af te nemen na de leeftijd van 50. Slaapspindels vertonen een vergelijkbare leeftijdsgerelateerde afname.
K-complexen, die vergelijkbaar zijn met slaapspindels, maar alleen worden gevonden in niet-REM-slaap, komen het meest voor tijdens N2. Ze kunnen ook worden veroorzaakt door geluiden of andere prikkels, zoals aanraking of onderbrekingen van de ademhaling, maar ze zijn niet zoals slaapspoeltjes.
K-complexen kunnen een vergelijkbare functie hebben als slaapspindels, omdat ze de hersenen en de slaaptoestand beschermen tegen verstoring door externe stimuli. De interactie tussen slaapspindels en K-complexen stelt de hersenen in staat om een rustige toestand te behouden terwijl ze externe prikkels veilig negeren waarvan de hersenen niet bepalen dat ze gevaarlijk zijn .
Slaapstoornissen En N2-slaap
Verschillende slaapstoornissen kunnen verschillende effecten hebben op verschillende slaapstadia. Sommige aandoeningen hebben alleen invloed op de REM-slaap en vertragen de slaap. Anderen hebben een specifiek effect op niet-REM-slaap, wat leidt tot een gebrek aan herstellend vermogen, geheugenproblemen of een verminderde slaapkwaliteit.
Parasomnieën
Parasomnieën is een type slaapstoornis die meestal voortkomt uit niet-REM-slaap.
Parasomnieën komen het meest voor in de niet-REM-slaap, maar kunnen ook optreden tijdens het wakker zijn. Parasomnieën komen het meest voor bij kinderen. Ze hebben de neiging om na verloop van tijd af te nemen.
Parasomnieën kunnen dergelijk gedrag vertonen :
- Slaapwandelen
- Nachtmerries
- Slaap-eten
- Verwarrende opwinding
Hoewel de meeste parasomnieën optreden tijdens de diepe, langzame slaap van het N3-stadium, kunnen ze ook optreden tijdens de N2-slaap, vooral als N2 overgaat naar N3. Ze treden meestal op tijdens de eerste helft van de nacht, wanneer de niet-REM-slaapfasen langer zijn.
FAQ
Vraag: Wat is een verwarde opwinding?
A: Een verwarde opwinding is een soort slaapstoornis die optreedt tijdens de overgang van diepe slaap naar lichtere slaap. Deze aandoening kan gedeeltelijk of volledig ontwaken veroorzaken en wordt gekenmerkt door desoriëntatie, verwarring, langzame spraak, vreemd gedrag en langzame spraak.
Rusteloze Benen Syndroom
Restless Legs Syndrome (RLS), dat pijnlijke of ongemakkelijke gevoelens in de benen veroorzaakt, en de wens om ze als reactie daarop te bewegen, staat bekend als Restless Legs Syndrome. Mensen die lijden aan RLS hebben de neiging om meer K-complexen op het EEG te vertonen, vooral vlak voordat spierbewegingen plaatsvinden. K-complexen keren niet terug naar hun normale frequentie, zelfs als RLS-bewegingen worden gecontroleerd met medicatie. . Dit fenomeen kan helpen verklaren waarom RSL-patiënten een niet-herstellende slaap ervaren, zelfs nadat de primaire spiersymptomen zijn verminderd.
RLS-bewegingen kunnen vermoeidheid veroorzaken door slaapgebrek en onderbroken N1- of N2-slaap. Deze herhaalde opwinding kan leiden tot onvolledige slaapstadia, wat resulteert in slaap van slechte kwaliteit en verminderde slaapefficiëntie.
Narcolepsie
Mensen met narcolepsie kunnen de niet-REM-slaapfasen, zoals N2-slaap, overslaan om direct in de REM-slaap te vallen. Narcolepsie onderscheidt zich van andere aandoeningen door de REM-slaap, die begint aan het begin van de slaap. . Dit vreemde slaappatroon wijst op een disfunctie tussen slaap en waaktoestand.
De ongebruikelijke hoeveelheid tijd die in de REM-slaap wordt doorgebracht, kan verantwoordelijk zijn voor het hoge percentage narcoleptica dat lijdt aan slaapverlamming en hynagogische hallucinaties. Omdat de REM-slaap overlapt met de waaktoestand, kan spierverlamming doorgaan in de waaktoestand, waardoor slaapverlamming of andere sensorische stoornissen ontstaan. Het gebrek aan niet-REM-slaap kan leiden tot verdere vermoeidheid, leerproblemen en problemen met zowel het korte- als het langetermijngeheugen.
Hypnagogische hallucinaties
Hypnagogische hallucinaties zijn levensechte visuele verschijnselen die optreden tijdens de overgang tussen slapen en waken. Deze hallucinaties komen vaker voor bij mensen die lijden aan narcolepsie of andere slaap-waakstoornissen.
Laatste Woord Van Sleepopolis
N2-slaap, een complexe fase in de slaap, heeft veel functies. Deze functies omvatten geheugenconsolidatie en bescherming. De fysiologische veranderingen die optreden in N2 leiden tot N3-slaap, de diepste en meest herstellende slaapfase. .
Elke slaapfase heeft verschillende kenmerken die het doel en het belang ervan in de slaapcyclus onthullen. N2 kan helpen bij de ontwikkeling en soepele werking van het zenuwstelsel tijdens de kindertijd. Alle vier de slaapfasen werken samen om het volledige scala aan slaapeffecten te produceren, die elk essentieel zijn voor gezondheid en welzijn.
