Hoe U 's Nachts Kunt Stoppen Met Tandenknarsen?

Wat Is Tandenknarsen? (Bruxisme).

Tandenknarsen of bruxisme is overmatig, onbewust knarsen van de tanden of klemmen van de kaken. Dit kan gebeuren wanneer u wakker bent (wakker bruxisme), of wanneer u slaapt (slaapbruxisme). Bruxisme, een veelvoorkomende aandoening bij kinderen, treft tussen 15-40% en 8-10% van de volwassenen.

Bruxisme in het algemeen kan worden beschouwd als een parafunctionele gewoonte, of een gewoonte om een lichaamsdeel te gebruiken op manieren die buiten zijn hoofdfuncties vallen. Andere parafunctionele mondgewoonten zijn nagelbijten en penkauwen. Tongspanning/stoten is een ander voorbeeld. Vooral slaapbruxisme wordt beschouwd als een slaapgerelateerde bewegingsstoornis. Mensen die last hebben van slaapbruxisme hebben meer kans op andere slaapgerelateerde bewegingsstoornissen en vice versa.

Slaapbruxisme is vaak gerelateerd aan aandoeningen die micro-opwindingen uit de slaap veroorzaken. Deze micro-opwindingen activeren vervolgens het autonome zenuwstelsel (ANS), het controlecentrum dat onbewuste lichaamsfuncties en reacties (zoals hartslag, ademhaling, plassen, seksuele opwinding en spijsvertering) in stand houdt. In de seconden voor een bruxisme-gebeurtenis. , is er een consistent patroon van verhoogde ANS-activiteit. Deze omvatten een toename van de hartslag en ademhaling, snelfrequente EEG-activering, verhoogde kaaktonus, orofaryngeale spieractiviteit (zoals spieren van het zachte gehemelte en amandelen, achterkant van de tong en achter- en zijwanden, keel en amandelen spieren) . Dit wordt onmiddellijk gevolgd door een toename van de ritmische kauwspieractiviteit (RMMA), die dezelfde spieren activeert die we gebruiken om voedsel te kauwen en tandenknarsen veroorzaakt.

Af en toe je kaken op elkaar klemmen of je tanden knarsen is normaal en veroorzaakt meestal geen schade. Als het vaker voorkomt, moet u het aanpakken en controleren, om zowel uw mondgezondheid als uw slaapgezondheid te garanderen.

Wat Is Slaapbruxisme?

We kennen de exacte oorzaken van slaapbruxisme niet. Er zijn echter verschillende factoren die ertoe kunnen bijdragen dat iemand ’s nachts met zijn tanden knarst. Deze factoren zijn onder meer:

  • Slaapstoornissen, vooral obstructieve slaapapneu: Mensen met slaapstoornissen zoals slapeloosheid, rustelozebenensyndroom en/of obstructieve slaapapneu (of OSA) hebben meer kans om slaapbruxisme te ontwikkelen. OSA is een slaapstoornis die ervoor zorgt dat het lichaam tijdens de slaap regelmatig stopt met ademen. Dit is een hoge risicofactor voor het ontwikkelen van bruxisme.
  • Psychiatrische en neurologische aandoeningen : Bruxisme kan een teken zijn van angststoornissen, depressie, stemmingsstoornissen of schizoaffectieve stoornis. Mensen met epilepsie en de ziekte van Alzheimer, autismespectrumstoornis, het Rett-syndroom of de ziekte van Huntington, hersenverlamming, de ziekte van Parkinson, het syndroom van Down, bepaalde verstandelijke beperkingen en traumatisch hersenletsel hebben meer kans om het te ervaren.
  • Stress: Situationele stress, die kan worden veroorzaakt door werk, school, relaties, familie, geld en vele andere belangrijke stressoren in het leven, kan leiden tot bruxisme. Dit geldt zowel voor chronische, langdurige stress als voor acute, relatief recente stress.
  • TMJ/TMD: Temporomandibulaire gewrichtsaandoeningen (TMD) zijn aandoeningen die de kauwspieren en gewrichten aantasten die uw onderkaak (onderkaak) verbinden met uw schedel. TMJ/TMD kan pijn en disfunctie veroorzaken in de spieren, kraakbeen en ligamenten, bloedvaten en zenuwen van uw nek, kaak, nek en nek. TMJ/TMD en bruxisme zijn twee verschillende aandoeningen die soms, maar niet altijd, verband houden. Hoewel bruxisme kan worden veroorzaakt door TMJ/TMD, en bruxisme op zijn beurt TMJ/TMD kan verergeren of verergeren, knarsen niet alle mensen met TMJ/TMD met hun tanden, en vice versa. TMJ/TMD is een factor die in sommige gevallen van bruxisme in overweging kan worden genomen. Dit is echter niet altijd het geval voor iedereen met TMJ/TMD.
  • Reflux- en spijsverteringsproblemen: spijsverteringsproblemen, met name gastro-oesofageale refluxziekte of GERD, zijn potentiële risicofactoren voor bruxisme. GERD verwijst naar een aandoening waarbij zure maaginhoud in uw slokdarm lekt. GERD is een aandoening die ongeveer 40% van de Amerikanen treft. Het kan brandend maagzuur, indigestie en slikproblemen veroorzaken. In sommige gevallen kan GERD ervoor zorgen dat maagzuur de mond / mondholte bereikt. Deze gevallen kunnen leiden tot zuurschade aan de tanden, met name de kiezen. Het kan ook droogheid en een branderig gevoel veroorzaken. Slaapbruxisme kan worden veroorzaakt door een gebrek aan smering en zuurslijtage aan de tanden, spieren en zachte weefsels.
  • Medicijnen Er zijn veel medicijnen die in verband kunnen worden gebracht met bruxisme. Het is meestal gekoppeld aan ADD/ADHD-medicatie, waaronder amfetaminen en methylfenidaat. Er zijn ook veel medicijnen die bruxisme kunnen veroorzaken, zoals SSRI’s en NDRI’s. Er zijn ook dopamine-medicijnen zoals L-Dopa, die wordt gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Parkinson. En metoclopramide Reglan dat wordt gebruikt voor zure reflux, spijsvertering, migraine en andere problemen. Prozac en Adderall zijn enkele van de meest voorkomende psychiatrische medicijnen. Ze noemen bruxisme allemaal als mogelijke bijwerkingen. Een droge mond kan ook worden veroorzaakt door bepaalde soorten en CBD-producten. Dit zou de kans op het ontwikkelen van bruxisme kunnen vergroten.
  • Voedsel- en drankconsumptie: Er zijn veel voedingsmiddelen en dranken die zure reflux kunnen veroorzaken of veroorzaken. Voedingsmiddelen en dranken die cafeïne bevatten, zoals koffie, thee, energiedrankjes en chocolade, kunnen het risico op bruxisme verhogen, evenals alcohol en sigaretten. Het gebruik van recreatieve drugs zoals cocaïne, MDMA/ecstasy, methamfetamine, opioïden en heroïne kan ook leiden tot tandenknarsen, zowel tijdens het wakker worden als tijdens het slapen.
  • Genetica Er zijn enkele onderzoeken die genetische aanleg voor bruxisme suggereren. Als u een ouder heeft die dezelfde aandoening heeft, neemt uw kans om het te ontwikkelen toe. Uit transversale onderzoeken bleek dat 20-50% van de mensen met bruxisme meldt dat ze minstens één ouder hebben die ook bruxisme had.

Wat Zijn De Tekenen Van Slaapbruxisme?

Mensen met slaapbruxisme hebben de aandoening vaak zonder het te weten, en merken het alleen op omdat mensen die regelmatig met hen samen slapen erop wijzen. Er zijn enkele tekenen en symptomen die kunnen worden gedetecteerd met co-slapers of door uzelf. Dit zijn de belangrijkste tekenen van slaapbruxisme:

  • Wakker bruxisme en andere parafunctionele orale activiteiten (bijv. wangbijten, penkauwen, tongstoten).
  • Hoofdpijn rond de tempel
  • Kaakpijn
  • Klikken van de kaakgewrichten (de gewrichten in de kaak)
  • TMD/TMJ geactiveerd of verergerd
  • Trismus (beperkte mondopening, ook wel bekend als kaakklem)
  • Problemen met de kauwspieren (vier spieren in de mond, het gezicht en de kaak die het kauwen vergemakkelijken), inclusief de groei van die spieren, evenals gevoeligheid, pijn, vermoeidheid en/of overgevoeligheid.
  • Inkepingen, branderig gevoel, pijn en/of zwelling van de tong.
  • Oorpijn Voelt zich in het oor of ervoor (ook wel preauriculaire pijn genoemd).
  • Tandsymptomen , zoals tandpijn en overgevoeligheid, overmatige slijtage en glazuurerosie, gemakkelijk gebroken of afgebroken tanden, meer falen van gebitselementen (zoals kronen en vullingen), loszittende tanden en zelfs tandverlies.

Welke Schade Kan Slaapbruxisme Aanrichten?

Bruxisme kan aanzienlijke schade toebrengen aan uw tanden, uw kauwstelsel (inclusief de kauwspieren), uw parodontium (het weefsel dat de tanden omgeeft en ondersteunt) en de botten en gewrichten in uw kaak. Deze schade kan ernstiger worden naarmate deze langer ongecontroleerd aanhoudt, en kan leiden tot ernstigere gezondheidscomplicaties, waaronder verlies van tand en weefsel, spierbeschadiging, permanente kaakbeschadiging, hypermobiliteit en, in sommige ernstige gevallen, verandering van de vorm van uw gezicht, dat ontsierend kan zijn. Bruxisme kan ook schade veroorzaken aan de zachte weefsels in de mond, zoals de wangen, tong, lippen en tong.

Hoe Stop Of Voorkom Ik Slaapbruxisme?

Als u denkt dat u slaapbruxisme heeft, zijn er veel manieren om dit aan te pakken. Hoewel het het beste is om een arts te raadplegen, zoals een tandarts of arts, kunnen sommige van deze technieken alleen of onder medisch toezicht op afstand worden uitgevoerd. Waaronder:

  • Onderliggende voorwaarden aanpakken . Het is belangrijk om te bepalen of bruxisme wordt veroorzaakt door onderliggende aandoeningen. Soms kan bruxisme een teken zijn dat de onderliggende aandoening niet wordt behandeld. Dit geldt met name voor slaapstoornissen zoals obstructieve of hypnotische slaapapneu, die bruxisme kunnen veroorzaken. In gevallen waarin bruxisme duidelijk in verband kan worden gebracht met stress, kan het werken aan stressverminderingstechnieken de beste manier zijn om te stoppen met tandenknarsen terwijl u slaapt.
  • Mogelijke medicatie-interacties: Soms kan bruxisme ook optreden als bijwerking van andere medicijnen. Doe je onderzoek om te bepalen of je bruxisme ervaart tijdens het gebruik van medicijnen. U kunt met uw arts praten om te bepalen of uw recept meer kans heeft om bruxisme te veroorzaken.
  • Uw dieet en/of eetgewoonten veranderen: aangezien bruxisme wordt geassocieerd met voedingsmiddelen die slecht slapen en een slechte spijsvertering veroorzaken, kunt u overwegen om deze voedingsmiddelen te elimineren of te verminderen, inclusief maar niet beperkt tot koffie, energiedrankjes, thee, chocolade, alcohol, en dingen met een zeer hoog suikergehalte. Het kan de moeite waard zijn om te overwegen uw gebruik van slaapbeschadigende medicijnen zoals nicotineproducten en roken te verminderen. Als je last hebt van indigestie en vooral GERD, overweeg dan om voedsel dat triggers voor je is, te schrappen en ervoor te zorgen dat je jezelf voldoende tijd geeft om te verteren tussen eten en slapen.
  • Gebitsbeschermer of beschermend tandapparaat:Er zijn een aantal tandheelkundige apparaten die worden gebruikt om de schade veroorzaakt door chronisch bruxisme aan te pakken en zelfs om te proberen de aandoening te behandelen. Er is nog beperkt onderzoek gedaan naar de effectiviteit van deze apparaten, maar in sommige gevallen lijken ze te helpen bij de ernst en frequentie van de symptomen. Er zijn twee soorten tandheelkundige apparaten die kunnen worden gebruikt om bruxisme te behandelen. Het zijn occlusale (bijt)spalken en mandibular Advance Devices (MAD’s). Occlusale spalken, algemeen bekend als mondbeschermers, beschermen de tanden tegen schade veroorzaakt door chronisch bruxisme. Deze bestaan meestal uit twee op maat gemaakte platen, die u tijdens het slapen over uw tanden plaatst om ze te beschermen. MAD’s zijn apparaten die lijken op mondbeschermers; ze openen de luchtwegen door de kaak (onderkaak) tijdens de slaap naar voren te bewegen. Occlusale spalken worden vaker gebruikt om bruxisme te behandelen dan MAD’s; MAD’s worden meestal niet gebruikt, tenzij er ook sprake is van OSA, die MAD’s ook helpen behandelen. Overleg met uw arts of tandarts wat uw mogelijkheden zijn als het gaat om tandheelkundige hulpmiddelen.
  • Slaaphygiëne verbeteren Slaaphygiëne is een reeks acties en routines die u in uw dagelijks leven kunt toepassen om uw slaap te verbeteren. U kunt uw slaaphygiëne verbeteren door eten en drinken te vermijden die uw slaap kunnen verstoren.
    • Zorg voor een consistent slaapschema. Zorg ervoor dat je elke dag op hetzelfde tijdstip naar bed gaat en opstaat. Zorg ervoor dat u ook uw gebruikelijke bedtijd en wektijd ver genoeg uit elkaar zet zodat u de aanbevolen hoeveelheid slaap kunt krijgen (die voor de meeste mensen 7-9 uur is).
    • Een pre-slaap routine. Doe elke avond dezelfde dingen voordat je naar bed gaat. Trek je pyjama aan en poets je tanden. Dit zal je lichaam en geest helpen ontspannen in de slaapmodus.
    • Snel uit bed. Vermijd stationair draaien in bed tijdens het eten, tv kijken of lezen, omdat dit de associatie van bed met activiteit zal versterken.
    • Zet de schermen in quarantaine. Beperk de schermtijd in het uur voor het slapengaan, zodat je geest tot rust kan komen en los kan komen van de afleiding van je telefoon en computer. U kunt deze tijd gebruiken om uw nachtelijke routine af te ronden of om naar audioboeken, podcasts te luisteren of te lezen.
    • Beweeg. Velen van ons leiden een zittend leven en het kan moeilijk zijn om een regelmatige trainingsroutine op te zetten. Het is echter belangrijk om elke dag ten minste 20 minuten matige lichaamsbeweging te krijgen, idealiter ten minste vier uur voordat u gaat slapen. Zo kan je lichaam ontspannen voor het slapengaan.
    • Verbeter uw slaapruimte. Creëer een innerlijk heiligdom in je slaapkamer, of breng in ieder geval wat veranderingen aan om slaapstoornissen te verminderen. Zorg ervoor dat u een bed heeft dat comfortabel is voor uw lichaam en dat de temperatuur in uw kamer comfortabel is. Verminder omgevingslicht of storend licht of geluid dat uw kamer binnenkomt tijdens de slaapuren.
    • Breid je gereedschapskist uit. Overweeg andere therapieën of methoden om aan uw gereedschapskist toe te voegen, de reeks dingen die u kunt doen om slaapproblemen te bestrijden.

U kunt een verscheidenheid aan therapieën opnemen in uw slaaphygiëneregime als u moeite heeft met slapen. Therapieën zoals CGT (cognitieve gedragstherapie), biofeedback en acupunctuur, evenals oefeningen zoals yoga en meditatie, kunnen sommige mensen met hardnekkige slaapproblemen helpen vooruitgang te boeken.

  • Medicijnen: In bijzonder ernstige gevallen van slaapbruxisme zijn medicijnen zoals amitriptyline, bromocriptine, clonazepam, propranolol en clonidine voorgeschreven om bruxisme te behandelen. Deze medicijnen zijn echter niet altijd effectief en veel hebben bijwerkingen die erger kunnen zijn dan het bruxisme zelf. Raadpleeg uw arts om te zien of medicatie voor u de juiste keuze is.