De universele fysiologische drijfveer van slaap is vergelijkbaar voor alle soorten. Hoewel slaap een voorspelbaar patroon is, zijn er veel verschillen tussen gezonde mensen. Sommige van deze verschillen kunnen worden verklaard door omgevingsfactoren, zoals reisschema’s, maaltijden, werkroutines of andere persoonlijke gewoonten. Andere zijn echter genetisch bepaald.
Je unieke genetica kan van invloed zijn op je slaapgewoonten, of je nu een vroege vogel of een nachtbraker bent. Hoeveel slaap je nodig hebt, de kwaliteit van je slaap, zelfs je kans op slaapwandelen hangen allemaal tot op zekere hoogte samen met je genen .
Opmerking: de inhoud op Sleepopolis is informatief van aard, maar mag niet in de plaats komen van medisch advies en toezicht door een getrainde professional. Raadpleeg onmiddellijk uw zorgverlener als u vermoedt dat u een slaapstoornis of een andere medische aandoening heeft.
De Duur Van De Slaap
Mensen die vier uur per nacht slapen komen veel voor. Sommigen van ons hebben er zes nodig, terwijl anderen er acht of negen nodig hebben. Onderzoek toont aan dat genen een grote rol spelen in de tijd dat de meeste levende organismen slapen. .
Fruitvliegen hebben verschillende slaappatronen, afhankelijk van hun genetische code. De slaappatronen van fruitvliegjes en mensen lijken erg op elkaar, waardoor ze ideaal zijn voor slaaponderzoek. Fruitvliegen hebben ook een korte levensduur, waardoor wetenschappers veranderingen gedurende de levensduur van elk proefpersoon kunnen observeren.
Onderzoekers hebben 13 generaties fruitvliegsoorten gekweekt, waarbij de soorten die minder sliepen werden gecombineerd met degenen die meer sliepen met degenen die een vergelijkbaar slaappatroon hadden. Elke generatie van de zogenaamde kortslapers sliep minder dan de vorige generatie, terwijl de slaapduur toenam voor de vliegen die bekend staan als langslapers. De studie toont aan dat genen sterk verbonden zijn met de slaapduur, althans bij sommige organismen.
Een ander onderzoek bij twaalfjarige tweelingen toonde vergelijkbare slaappatronen aan als genetisch identieke broers en zussen, en onthulde opnieuw de impact van DNA op de slaapduur. Genetica had een significante invloed op wanneer elke tweeling besloot te gaan slapen en wanneer ze wakker werden. Er werden ook overeenkomsten gevonden tussen identieke broers en zussen in slaaparchitectuur (de tijd doorgebracht in elke fase van de slaapcyclus).
Fruit vlieg
De fruitvlieg, of drosophila melanogaster, wordt vaak gebruikt in studies vanwege zijn vermogen om grote aantallen eieren te leggen, gedijen onder laboratoriumomstandigheden en snel voortplanten.
Onderzoekers kunnen de genetische code van fruitvlieggenetica gemakkelijk observeren omdat ze maar vier chromosomen hebben.
Slaapkwaliteit
Stress kan kwetsbare genen aantasten, waardoor de kwaliteit en de lengte van de slaap afnemen. Stress kan bepaalde neuronen stimuleren en slaapproblemen veroorzaken, zoals moeite met inslapen, doorslapen en weer in slaap komen. .
Japanse onderzoekers ontdekten dat bepaalde moleculaire mutaties kunnen leiden tot gefragmenteerde slaap. Dit kan zowel de kwaliteit en kwantiteit als de kwaliteit van de slaap beïnvloeden. Een andere studie toonde aan dat mutatie van het circadiane klokgen dat bekend staat als CRY1 een vertraagde slaapfasestoornis veroorzaakt in gezinnen . Dit leidt tot generaties nachtbrakers met verlengde circadiaanse ritmes die later lopen dan de gebruikelijke maatschappelijke normen. Pogingen om zich aan te passen aan eerdere slaap- en waaktijden kunnen leiden tot gefragmenteerde slaap en de effecten van slaaptekort.
Een proefpersoon van een nachtbraker die regelmatig werd blootgesteld aan helder ochtendlicht, kon zich met succes aanpassen aan de typische slaap- en waaktijden. Dit zou erop kunnen wijzen dat vertraagde slaappatronen kunnen worden gewijzigd door bepaalde omgevingsfactoren, zoals lichte signalen.
FAQ
???????????????????? : Wat is een moleculaire route en hoe werkt het?
A: Een moleculaire route verwijst naar interacties tussen moleculen die leiden tot een bepaald resultaat of verandering in een cel. Pathways kunnen cellen laten bewegen of genen veranderen.
Slaapproblemen
Slaapstoornissen kunnen het gevolg zijn van leefstijl- en gedragsfactoren, andere medische aandoeningen of genetica. Soms kunnen ze ook idiopathisch zijn, wat betekent dat er geen duidelijke oorzaak is. Ongeveer zeventig miljoen Amerikanen worden getroffen door tachtig slaapstoornissen. .
Slaapstoornissen met een sterke genetische associatie omvatten enkele van de meest gediagnosticeerde slaapstoornissen, zoals het rustelozebenensyndroom, en enkele van de zeldzaamste, zoals het Kleine-Levin-syndroom.
Syndroom Van Rusteloze Benen
Het rustelozebenensyndroom kan pijnlijke of ongemakkelijke gevoelens in de ledematen veroorzaken en een sterk verlangen om ze als reactie daarop te bewegen . De aandoening treedt meestal ’s nachts op wanneer de patiënt zich klaarmaakt om te gaan slapen. Het rustelozebenensyndroom kan de slaap voorkomen, uitstellen of onderbreken, wat kan leiden tot vermoeidheid en andere symptomen van slaapgebrek.
Dopaminedisfunctie en een laag ijzergehalte in de hersenen kunnen verantwoordelijk zijn voor het rustelozebenensyndroom. IJzer is een belangrijke voedingsstof die de aanmaak en werking van dopamine kan beïnvloeden.
Talrijke medische onderzoeken hebben bevestigd dat het rustelozebenensyndroom een sterke genetische link is.
Een familielid kan een persoon zijn met het rustelozebenensyndroom.
Dopamine
Een hormoon en neurotransmitter die helpt bij het doorgeven van signalen tussen zenuwcellen. Dopamine helpt ons ook om beloningen te herkennen en actie te ondernemen om ze te bereiken, wat gevoelens van plezier en voldoening veroorzaakt.
Slapeloosheid
Genen die tot expressie worden gebracht in verschillende hersengebieden en bijnieren lijken verband te houden met slapeloosheid, een van de meest gediagnosticeerde slaapstoornissen.
Onderzoekers die het verband tussen genetica en slapeloosheid onderzochten, vonden geen verband met genen die verband houden met circadiane ritmes, of neurotransmitters die betrokken zijn bij de slaap-waakcyclus. Ze ontdekten dat slapeloosheid kan worden gekoppeld aan maximaal 135 genen in meerdere hersendelen, waaronder de amygdala. Dit primitieve hersendeel is betrokken bij vechten of vluchten.
Sommige genen die betrokken zijn bij het recente onderzoek naar slapeloosheid zijn alleen voor vrouwen, terwijl andere uitsluitend voor mannen zijn. . Stress kan ook een factor zijn bij slapeloosheid vanwege het effect op de manier waarop genen zich uiten. Dit proces wordt epigenetica genoemd en kan van ouders op kinderen worden overgedragen. Epigenetica kan worden omgekeerd door gedrags- of omgevingsveranderingen.
Kleine-Levin-syndroom
Het Kleine-Levin-syndroom, een zeldzame vorm van hypersomnie, heeft een duidelijke genetische component. Hoewel de meeste patiënten adolescenten zijn, kunnen sommigen ook volwassenen of meisjes zijn. De incidentie van het syndroom blijkt hoger te zijn dan gebruikelijk onder Asjkenazische joden van joodse afkomst .
Symptomen van Kleine-Levin zijn onder meer episodes van extreme slaperigheid, stemmings- en persoonlijkheidsveranderingen, ongewoon hoge voedselinname, prikkelbaarheid en ongeremd seksueel gedrag. Symptomen kunnen worden veroorzaakt door een disfunctie van de hypothalamus- en thalamusregio’s van de hersenen, waar de controle over dit gedrag vandaan komt.
Kleine-Levin-episodes hebben de neiging om over een periode van tien jaar in frequentie af te nemen, maar kunnen volledig verdwijnen wanneer de patiënt volwassen is. . Het Kleine-Levin-syndroom kan worden veroorzaakt door de interactie tussen gevoelige genen en bepaalde omgevingsomstandigheden.
FAQ
Vraag: Wat is de hypothalamus?
A: Een deel van de hersenen ter grootte van een amandel dat een cruciale rol speelt in veel essentiële functies, waaronder honger, slaap, gehechtheid, dorst en lichaamstemperatuur.
Slaap Verlamming
Recente studies van tweelingen onthullen dat slaapverlamming een genetische associatie kan hebben.
De symptomen van slaapverlamming zijn onder meer het onvermogen om te bewegen tijdens de eerste seconden of minuten van wakker zijn . Deze symptomen zijn vaak beangstigend of verontrustend en kunnen relatief vaak voorkomen.
Slaapverlamming valt onder de categorie parasomnieën, slaapstoornissen die optreden tijdens het ontwaken of in slaap vallen. Parasomnieën worden vooral geassocieerd met REM-slaap en N3, de derde en diepste slaapfase. Slaapverlamming komt ook veel voor bij mensen met narcolepsie, die lijden aan een disfunctie van het slaap-waaksysteem.
Van de achthonderd identieke tweelingen die werden onderzocht, vertoonde 53% vergelijkbare slaapverstoringen als gevolg van slaapverlamming, wat een matige genetische link met de aandoening aantoont. Bepaalde genen, bekend als de PER2-genen, zijn verbonden met circadiane ritmes. Ze reguleren ook de slaap-waakcyclus en kunnen betrokken zijn bij slaapverlamming. .
Slaapwandelen
Nieuwe slaapwetenschap ondersteunt het idee van een genetische component voor slaapwandelen. Parasomnia, of slaapwandelen, is een aandoening die optreedt tijdens N3-slaap. Activiteit die tijdens slaapwandelen plaatsvindt, kan zijn: rechtop in bed zitten, verschillende taken uitvoeren of zich aankleden terwijl u slaapt.
De onderzochte kinderen hadden drie keer meer kans om te slaapwandelen als ze een ouder hadden die slaapwandelde . Als beide ouders slaapwandelaars waren, had het kind zeven keer meer kans om te slaapwandelen. 61% van de kinderen met slaapwandelende ouders vertoonde symptomen van de stoornis, terwijl slechts 22% zonder familieband melding maakte van slaapwandelen.
Slaapwandelen
De officiële term voor slaapwandelen en andere ongewone parasomnieën zoals praten, het huis verlaten en autorijden tijdens het slapen.
Tandenknarsen (Nachtbruxisme)
Tweelingstudies, familiestudies en DNA-testen hebben aangetoond dat tandenknarsen in de slaap verband houdt met genetica. Ongeveer de helft van de mensen met deze aandoening heeft een familielid dat tandenknarst. Sommige mensen worden misschien geboren met een genetische neiging om met hun tanden te knarsen, maar ze zullen dit pas ervaren als ze worden geconfronteerd met een stressvolle gebeurtenis. .
Maar liefst veertig miljoen Amerikanen knarsetanden ’s nachts. Deze aandoening komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen. Het is een parasomnia, wat betekent dat tandenknarsen abnormale bewegingen tijdens de slaap veroorzaakt. .
Tandenknarsen kan kaakpijn, tandbederf en nachtelijk knarsen veroorzaken. De meeste episodes van slijpen vinden plaats tijdens veranderingen in de diepte van de slaap, meestal van de ene slaapfase naar de andere.
FAQ
???????? Wat is een bruxist?
A: Een persoon die lijdt aan bruxisme of tandenknarsen. Bruxen betekent tandenknarsen.
Slaapapneu
Obstructieve slaapapneu kan worden veroorzaakt door genetische factoren, vooral als het te wijten is aan anatomische kenmerken zoals een kleine kaak en een neiging van de nek om aan te komen. Dit type apneu wordt veroorzaakt doordat de tong tijdens de slaap achter in de keel valt, waardoor de ademhaling wordt belemmerd. Obstructieve slaapapneu kan een probleem zijn in uitgebreide families, vooral bij mannelijke familieleden met een hogere body-mass index. .
Centrale slaapapneu, die zijn oorsprong vindt in een disfunctie van de ademhalingssignalen in de hersenen, kan afwijkingen van het autonome zenuwstelsel met zich meebrengen. Deze afwijkingen kunnen een genetische oorzaak hebben, zeker als er geen andere aanwijsbare oorzaak is. De meeste gevallen van centrale slaapapneu worden niet veroorzaakt door genetica, maar door medische aandoeningen zoals nier- of hartfalen, gebruik van verdovende middelen, grote hoogte of ernstige obesitas.
Alle vormen van slaapapneu kunnen ernstige gezondheidsrisico’s veroorzaken, waaronder beroerte, zwaarlijvigheid en stofwisselingsstoornissen .
Laatste Woord Van Sleepopolis
Slaap wordt beïnvloed door omgevingsfactoren, persoonlijke levensstijl, stress en genetica. Net als lengte of gelaatstrekken, kunnen individuele slaapbehoeften worden beïnvloed door de familiegeschiedenis, maar ze worden sterk beïnvloed. .
Het herkennen en aanpassen aan onze unieke slaapbehoeften is belangrijk voor onze emotionele en fysieke gezondheid. Genetische aanleg voor bepaalde soorten slaapstoornissen of -patronen kan aanwezig zijn. Medische behandeling en gedragsveranderingen kunnen echter zowel de kwaliteit als het slaappatroon verbeteren.
